چکیده جعل و وضع حدیث از آسیبهایی است که در سده اول، بهویژه دوران امامت امام چهارم واقع شد. پژوهش پیش رو با روش توصیفیتحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانهای نشان میدهد که دشمنی آشکار معاویه و خلفای اُموی با اهل بیت (ع)، تشویق عالمان درباری به جعل حدیث، مشروعیتبخشی به عقاید فِرق کلامی، جعل حدیث برای گرفتن صله از خلفا و حدیثسازی غالیان و قُصاص از جمله علل شیوع جعل حدیث بود. امامان معصوم (ع) و پیروان آنها نیز ضمن مبارزه با این پدیده درصدد پاکسازی دین از کژیها بودند. امام سجاد (ع) نیز به طرق مختلف با این پدیده شوم دینیاجتماعی مبارزه کردند که مهمترین آنها عبارت است از: شناساندن احادیث جعلی، شناساندن شخصیت واقعی رسول خدا (ص) و احیای سنت او، مقابله با انحرافات اعتقادی ناشی از روایات جعلی، افشای ماهیت عالمان درباری و جعلیات آنان.